De Slag van Resaca was onderdeel van de Atlanta Campagne tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De strijd werd gevoerd in zowel de Gordon en Whitfield provincies van de staat Georgia, van 13-15 mei, 1864. Het eindigde onbeslist met het Zuidelijke leger dat zich terugtrok. De confrontatie werd uitgevochten tussen een divisie (onder leiding van generaal-majoor William T. Sherman) aan de zijde van de Unie en de Army of Tennessee (Generaal Joseph E. Johnston) voor de Geconfedereerden.
Achtergrond:
In het begin van mei 1864 besloot de overheid van de CSA in te gaan op het verzoek van Johnston om versterkingen te zijn kampen rond Dalton, Georgia verleend. Als de brigade van brigadegeneraal James Cantey begon te bewegen door de stad op 7 mei 1864, cavalerie verkenners gewaarschuwd Johnston dat een groot aantal troepen van de Unie waren op weg naar Rome, Georgia, op wegen die leidden tot Resaca. Gedurende de rest van 7 mei en de dag van 8 mei had Cantey’s brigade tijd om te verankeren en het opzetten van verdedigingswerken.
Op 9 mei, het Leger van Tennessee onder het commando van James B. McPherson verhuisd van Snake Creek Gap en meteen liep in een Zuidelijke cavalerie brigade verwezen in de omgeving verkennen op de dag voor onder commando van kolonel Warren Grigsby. Na een felle strijd, Brigadegeneraal Thomas W. Sweeny vormden een defensieve lijn en reed de Lidstaten terug naar Resaca, verscheidene mijlen naar het oosten.
Sherman’s plan, zoals geschreven in zijn memoires, was aan de spoorweg en telegraaf lijnen ten zuiden van Dalton te houden, om zo Johnston zou ofwel evacueren zijn positie bij Dalton of losmaken van een deel van zijn leger aan Sherman vechten op een terrein dat meer van een voordeel gehad naar Sherman. Hij wijdde het Leger van Tennessee voor dit, terwijl het leger van de Cumberland en het Leger van de Ohio, onder bevel van George H. Thomas en John M. Schofield, respectievelijk, zou aanslagen veinzen voor de Lidstaten’s.
Als McPherson twee korps verlaten het bos, ze schermutselden met Verbonden cavalerie voor een tijdje totdat de cavalerie in staat was zich terug te trekken om een lijn van versterkingen op de buitenste rand van de stad, waar ze werden versterkt door de 37 Mississippi, een regiment in James Cantey’s brigade.
In de avond, Sherman stuurde zijn enige cavalerie, de 9de Illinois Mounted Infantry, noordoosten om scout uit de beste route naar de Western Atlantic Railroad. Ondertussen skirmishers in generaal-majoor Grenville Dodge’s
XVI Corps verplaatst naar een lijn van vestingwerken te vallen langs Camp Creek, in het bezit van Verbonden cavalerie, de restanten van Cantey’s brigade, twee £ 12 Napoleontische tijd batterijen en een frisse brigade onder Confederate brigadegeneraal Daniel H. Reynolds, die de leiding van de kolom was van 20.000 mannen uit Atlanta gestuurd door John Bell Hood.
De slag:
Johnston had zijn troepen teruggetrokken uit Rocky Face Ridge naar de heuvels rond Resaca. Op 13 mei testten de troepen van de Unie de linies van de Confederates om hun posities te lokaliseren. De volgende dag vonden er grootschalige gevechten plaats, waarbij de troepen van de Unie voortdurend werden afgeslagen. Behalve op de Zuidelijke rechter flank waar Sherman echter niet ten volle zijn voordeel wist te benutten. Op 15 mei werd de strijd voortgezet waarbij zich geen enkel voordeel voordeed aan beide kanten. Op een gegeven moment echter stuurde Sherman een eenheid over de rivier Oostanaula, bij Lay’s Ferry, waarbij gebruik gemaakt werd van nieuw geleverde Cumberland ponton bruggen en toen wist Sherman wel door te breken naar Johnston’s spoorweg toevoer. Johnston was niet in staat om deze troepenbeweging van Sherman te pareren en werd daarom gedwongen zich terug te trekken, wat uiteindelijk leidde tot de Slag van Adairsville op 17 mei.
rebelcivilwar 